Het project bevind zich op een verkaveld perceel waar voorheen een riante vrijstaande woning stond. Het is het eerste project van de vier nieuwe loten en hoeft zich dus niet te spiegelen aan eerdere realisaties.
Wel waren de voorschriften niet mals voor de dakvorm. de krijtlijnen voor de nieuwe woning lagen strikt vast en een hellend dak maakte integraal deel uit van de voorschriften. Voor mij lag de uitdaging dan ook in het combineren van een strakke hedendaagse vormentaal met het traditionele gabarit uit de voorschriften en in het bijzonder het obligatoire hellende dak.
Het open karakter van het interieur weerspiegelt zich ook in de buitenkant van de woning. De leefruimte biedt een zicht op de omgeving. De binnenruimte loopt door in de overdekte inkom en het verzonken terras van de zithoek.
Het ontwerp vertrekt van het in de stedenbouwkundige voorschriften voorgeschreven profiel zodat er op termijn perfect een tweede half open bebouwing op kan worden aangesloten. Het volume van de woning krijgt echter een speelse vormgeving door het raditionele hellende dak schuin te trekken. Hierdoor wordt het dak een sculptur van 3 aaneengesloten driehoeken die het dak een gevouwen indruk geven. De gesloten verdieping met een gevel van crepi staat in sterk contrast met de open leefruimte op de begane grond.
Het interieur van de woning bepaalt het uiterlijk beeld van het ontwerp. De meer private ruimtes zoals de slaapkamers en de badkamer richten zich minder op de omgeving, maar halen hun licht via de centrale vide en de dakramen. Dit vertaalt zich in het gesloten karakter van de verdieping.
De gevel bestaat voor het merendeel uit een gevelbepleistering op een 20cm dikke eps isolatie. Dit is een strakke, betaalbare gevelafwerking die zelfdragend is en zonder bijzondere maatregelen boven de glazen gevelvlakken van de begane grond kan worden aangebracht. De lichte kleur van de gevel loopt door in de lichtgrijze leien van het hellende dak. Een minimale zinken kraal en ingewerkte dakgoot wekken de illusie dat het om 1 geboetseerd volume gaat.
De vormentaal van dit ontwerp ligt in lijn met eerdere ontwerpen waarbij er strakke lijnen gevormd worden die de contrasten tussen open en gesloten geveldelen weerspiegelen. In de nabije omgeving realiseerde ik eerder een vrijstaande woning waarbij hetzelfde materiaalgebruik werd toegepast. Beide woningen zijn ondanks hun vergelijkbare stijl en identieke materialen toch als dag en nacht verschillend. Niet alleen de woontypologie, maar ook de omgeving en de wensen van de opdrachtgevers bepalen het uiteindelijke uitzicht van de woningen. Een ontwerp voor een woning is de visuele vertaling van de droom van de opdrachtgever rekening houdend met alle relevante variabele factoren eigen aan het project.
De woning is van binnenuit open gewerkt om zo een effect te hebben op alle aanwezige kamers. Als basisprincipe is van het open kader van een loft uitgegaan, maar gezien het opgelegde gabarit werd de ruimte niet op 1 niveau ingedeeld, maar werden de functies over verschillende niveaus verspreid. Deze niveauverschillen geven zowel voor een bepaalde graad van intimiteit aan de ruimtes, als een bepaalde zonering en sfeer eigen aan elke ruimte op zich. Het centrale element in de woning is leegte. Een vide in het midden van het huis loopt van de begane grond tot in de nok van het dak. Rondom de vide werden vervolgens de gewenste ruimtes geschikt. Allen met hun eigen doorzichten door de woning en hun eigen lichtbeleving. De eetkamer en keuken kregen een centrale plaats in het ontwerp. Ze bevinden zich midden in de vide en de kolomkasten van de keuken lopen over de verschillende verdiepingen door tot in het dak. Een strak spanplafond accentueert de geometrische lijnen van de drie driehoeken waaruit het dak is opgebouwd. Geflankeerd aan de keuken ligt de zithoek. Deze werd dieperliggend in een zitput onder gebracht zodat er een duidelijke, maar open afbakening tussen beide functies ontstaat. Het hoogteverschil tussen beide vloeren werd gebruikt om een haardnis in te bouwen. De traditionele zitput kreeg een extra dimensie door hem van binnen naar buiten te laten doorlopen. Hoge strak gedetailleerde ramen zorgen voor een minimale begrenzing van de binnenruimte. Door de zithoek lager aan te brengen dan de omringende ruimtes en de tuin, krijgt deze een intieme en gezellige uitstraling. Op de eerste verdieping werd de master bedroom gerealiseerd. In wezen vormt deze samen met de rest van de woning 1 open ruimte, opgedeeld door de centrale leegte van het ontwerp. De balustrades rond de vide beperken de inkijk vanuit de leefruimtes zonder het open karakter te beïnvloeden. De dressing en badkamer zweven boven de overdekte inkom en worden omarmd door drie blinde gevels. Ze krijgen hun licht via de dakramen bovenaan de vide en de ramen in de omringende ruimtes. De dressing vormt een vrijstaand volume dat de inkijk in de badkamer mee helpt beperken. Het dak van de woning biedt plaats aan de gastenruimte. De torenhoge kastenwand van de keuken loopt tot dit niveau door en flankeert de traphal met bruikbare kastruimte. Vanuit de gastenruimte heb je een doorzicht over de verschillende niveaus van de woning.
Foto’s Yannick Milpas